Ένα ανάποδο παραμύθι με ... μηνύματα

          Ο καλόκαρδος λύκος και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα

 

 Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μαγικό δάσος ζούσε ένας καλόκαρδος και όμορφος λύκος,σε ένα μικρό σπίτι. Λίγο πιο κει ζούσε η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα σε ένα σπίτι με κλειστά παράθυρα.  Σε αυτό το δάσος  ζούσαν πολλά ζωάκια και υπήρχαν δέντρα που μιλούσαν .

     Στο διπλανό λιβάδι έμενε η γιαγιά του λύκου. Μια ημέρα ο λύκος πήγαινε παστίτσιο στη γιαγιά του. Όπως κάθε μέρα έτσι και τότε φρόντισε τα μικρά ζωάκια και έπιασε κουβέντα με τα δέντρα. Ξαφνικά άκουσε ένα δέντρο να κλαίει και έτρεξε γρήγορα να δει τι συμβαίνει. Είδε τότε την Κοκκινοσκουφίτσα να κόβει τον κορμό του δέντρου για να βάλει τα ξύλα στο τζάκι και να ζεσταθεί.  Ο λύκος της είπε να μην το κόψει, γιατί έτσι το δέντρο θα πέθαινε. Τι ρώτησε μάλιστα πώς θα ένιωθε εκείνη αν έχανε ένα αγαπημένο της πρόσωπο. 

    Εκείνη δεν του έδωσε σημασία και συνέχισε να κόβει τον κορμό. Κάποια στιγμή μια αρκούδα όρμησε να φάει τη μικρή, κακιά Κοκκινοσκουφίτσα. Το δέντρο της είπε να ανέβει στα κλαδιά του για να σωθεί. Ο λύκος τη βοήθησε να ανέβει και τρόμαξε την αρκούδα. Η αρκούδα τότε το έβαλε στα πόδια.  Ο λύκος τότε κατέβασε την Κοκκινοσκουφίτσα και μαζί με το δέντρο την ρώτησαν αν ήταν καλά. Τους απάντησε ότι ήταν καλά και ζήτησε από τον λύκο να τον συνοδεύσει στη γιαγιά του. Ήθελε να νιώσει την οικογενειακή ζεστασιά.

   Όταν φτάσαν εκεί έστρωσαν το τραπέζι, έβαλαν πάνω το παστίτσιο και παράγγειλαν και δύο μπύρες. Έκατσαν αρκετή ώρα, η γιαγιά τους είπε ιστορίες και η Κοκκινοσκουφίτσα κατάλαβε τι θα πει οικογένεια.

   Στον γυρισμό πέρασαν από το γνωστό μας δέντρο και κάθισαν

κάτω από τον ίσκιο του. Γύρω του- και βέβαια και γύρω από την Κοκκινοσκουφίτσα- μαζεύτηκαν και όλα τα άλλα ζώα του δάσους. Έπειτα ο λύκος την πήγε στο σπίτι της και εκείνος επέστρεψε στο δικό του.

   Από εκείνη την ημέρα η Κοκκινοσκουφίτσα πήγαινε συνέχεια μαζί με τον λύκο για να φροντίσουν τα ζώα και τα δέντρα του δάσους.

(Άννα-Μαρία)