Ζήτω η 28η Οκτωβρίου!

      Γιορτάσαμε σήμερα με μεγάλη επιτυχία την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου.  Όλα τα παιδιά έδειξαν τον σεβασμό τους και την ευγνωμοσύνη τους σε αυτούς που πολέμησαν για να έχουμε εμείς ελεύθερη πατρίδα.
   Δείτε ένα μικρό φωτογραφικό αφιέρωμα στη γιορτή. 

Ημερολόγιον από τον πόλεμο του 1940 (συνέχεια)

   13 Δεκεμβρίου 1940 - Παρασκευή

 

 Όλη τη νύχτα χιόνιζε, ένα λευκό σεντόνι είχε σκεπάσει τα πάντα. Το πρωί ξυπνήσαμε, ντυθήκαμε, πήραμε τα όπλα και με άδειο στομάχι φύγαμε για το βουνό. Περπατήσαμε σε αδιάβατα μονοπάτια. Ύστερα από μια τρίωρη ανάβαση καταφέραμε να φθάσουμε στην κορυφή, στα 1.840 μ. .

   Επιτέλους βρήκαμε τα "αδέρφια μας", κουρασμένα και ταλαιπωρημένα. Μόνο ο Θεός ξέρει πώς σώθηκαν. Από τους 30 άντρες ο ένας ήταν με πυρετό και ο άλλος ήταν τραυματισμένος από σφαίρα στο πόδι.

   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό. Ήμασταν πολύ τυχεροί! Ευτυχώς υπήρχε ένας γιατρός, έτσι οι δυο στρατιώτες με τη βοήθειά του θα γίνουν καλά. Ο τραυματίας πονούσε και του έκανε μια ένεση ο γιατρός. Από τον πόνο παραμιλούσε, ώσπου αποκοιμήθηκε.

   Με όλα αυτά σκοτείνιασε...  Ήρθε το βράδυ και πήγαμε στο ερειπωμένο σπίτι. Μες στο δωμάτιο ήμασταν 40 άτομα. Έκανε πολύ κρύο. Όμως είχαμε παρέα ο ένας τον άλλον...

   Όλη τη νύχτα χιόνιζε.

                                                                             Θεοδώρα

      Το πρωί της 13ης Δεκεμβρίου 1940 άντεξα ακόμη μία ανάβαση

στην κορυφή του βουνού που είχε υψόμετρο 1.840 μέτρα. Εκεί το χιόνι ήταν τόσο πολύ, που έφτανε το ένα μέτρο. Η κούραση ήταν απερίγραπτη και το κρύο επίσης. 

   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό γεμάτοι χτυπήματα, αρρώστιες και κρυοπαγήματα. Ο γιατρός μού έκανε μια ένεση για να συνεχίσω να μάχομαι υγιής. 

   Τη νύχτα δεν είχαμε πού να κοιμηθούμε παρά μόνο σε ένα ερειπωμένο σπίτι. Έτσι κοιμηθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο 40 άτομα. Άλλοι στο πάτωμα, άλλοι στα κρεβάτια και μερικοί φυλάξαμε σκοπιά. 

   Εύχομαι, Παναγίτσα μου, να τελειώσει γρήγορα αυτός ο πόλεμος.

                                                                             Μαριάνθη

   

Πρωί: Σήμερα κάναμε μια δύσκολη ανάβαση σε ένα βουνό που είχε ύψος 1.840 μέτρα και τελικά φτάσαμε στην κορυφή. Μετά κατεβήκαμε το βουνό και περπατούσαμε μέσα στο χιόνι για να φτάσουμε στο καταφύγιό μας.

   Μεσημέρι: Όταν φτάσαμε, φάγαμε όλοι λίγο ψωμί. Ύστερα ξεκουραστήκαμε. Στις 6:30΄ ξεκινήσαμε για το χωριό.

   Απόγευμα: Επιτέλους επιστρέψαμε στο χωριό και πήγαμε στο νοσοκομείο. Ένας ένας περνούσαμε από έναν γιατρό και εκείνος μας έκανε μια ένεση για τη μόλυνση και τα μικρόβια. Ο αρχηγός μας μας είπε: "Πάμε τώρα να ξεκουραστούμε. Αύριο είναι μεγάλη μέρα!". 

   Νύχτα: Γυρίσαμε! Τώρα που είναι νύχτα πρέπει να βολευτούμε 40 άτομα σε ένα δωμάτιο. Εγώ αρχίζω να συνηθίζω, αλλά και πάλι είναι στριμωχτά. Σήμερα τα καταφέραμε! 

                                                                               Χριστίνα

    Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 1940

   Καθώς κοιμόμουνα άκουσα τον συναγερμό για επίθεση.

Σηκώθηκα, φόρεσα τα ρούχα μου, πήρα το όπλο μου και έφυγα. 'Οταν έφτασα κοντά στον διοικητή μάς είπε ότι έπρεπε να ανεβούμε σε ένα βουνό που είχε ύψος 1.840 μ. . Εκεί πολεμήσαμε πολλή ώρα, ώσπου νικήσαμε. Ήμασταν χαρούμενο και έτσι χαρούμενοι γυρίσαμε στο χωριό. Επειδή ένας στρατιώτης ήταν τραυματισμένος, ο γιατρός Παύλος του έκανε μια ένεση για να μην μολυνθεί ή γεμίσει μικρόβια. Μετά κάτσαμε και φάγαμε μισή κουραμάνα.

   Το βράδυ κοιμηθήκαμε 40 άτομα στριμωγμένα σε ένα δωμάτιο.

                                                                                    Ορέστης 

   Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 1940

   Σήμερα ξεκινήσαμε πρωί πρωί την ανάβασή μας στο βουνό, σε μια κορυφή 1.840 μ. . Ο καιρός ήταν πολύ κακός και το μόνο που βλέπαμε γύρω μας ήταν το χιόνι που είχε σκεπάσει τα πάντα.

   Αφού πολεμήσαμε και διώξαμε τους Ιταλούς από το Πιτσάρι πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το χωριό. Από το πολύ κρύο οι περισσότεροι στρατιώτες αρρωστήσαμε και είχαμε υψηλό πυρετό και κρυοπαγήματα στα πόδια. Έπρεπε επειγόντως να μας δει γιατρός για να μας κάνει ένεση να πέσει ο πυρετός.

   Όλη τη νύχτα 40 άτομα τη βγάλαμε σε ένα δωμάτιο, υποφέροντας από τον πυρετό και τους πόνους στα πόδια, ώσπου να έρθουν το πρωί φάρμακα και ενέσεις για όλους μας ώστε να μην υποφέρουμε άλλο.

                                                                                     Γεωργία

   

Ημερολόγιον από τον πόλεμον του 1940

   Στην τάξη διαβάσαμε μια σελίδα από το ημερολόγιο ενός στρατιώτη του 1940. Ακολουθώντας "τις σημειώσεις του",  προσπαθήσαμε να γράψουμε την επόμενη σελίδα από το ημερολόγιό του. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

   13 Δεκεμβρίου 1940- Παρασκευή
   Το πρωί συνεχίσαμε την ανάβαση. Καταφέραμε να φτάσουμε

στην κορυφή του βουνού, στα 1.840 μ. Πολεμούσαμε στο χιόνι 3 ώρες, νηστικοί και παγωμένοι. Υπήρχαν τραυματισμένοι.
   Το απόγευμα πήραμε τον δρόμο για την επιστροφή στο χωριό. Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να φτάσουμε. Μόλις είδαμε τον γιατρό χαρήκαμε πολύ γιατί έκανε ενέσεις στους τραυματισμένους για να συνέλθουν.
   Τη νύχτα την περάσαμε σε ένα δωμάτιο 40 άτομα. Τουλάχιστον ζεσταθήκαμε κάπως.
                                                                                    Έφη

13 Δεκεμβρίου 1940- Παρασκευή

 Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι την  ανάβαση στο βουνό. Σήμερα έπρεπε να φτάσουμε επιτέλους στην κορυφή, στα 1.840 μ.  Είχαμε πολλές δυσκολίες, αλλά τις ξεπεράσαμε. Το πιο δύσκολο ήταν το χιόνι. Ανεβαίναμε κάτω από τις χιονονιφάδες που μας εκάλυπταν.
   Μετά από πολλές ώρες επιστρέψαμε στο χωριό. Εκεί ο γιατρός έκανε σε όλους μας από μια ένεση για την αποφυγή μόλυνσης.
   Την νύχτα είμασταν τυχεροί που βρήκαμε καταφύγιο κι ας είμασταν 40 άτομα σε ένα δωμάτιο.
   Άλλη μια νύχτα έφτασε. Ας έχουμε καλό κουράγιο για την αυριανή μέρα.
                                                                                Βασιλική

   Ξεκινήσαμε πρωί πρωί για μια κορυφή περπατώντας. Ήταν

δύσκολες οι αναβάσεις και μόλις ανεβήκαμε στην κορυφή που ήταν 1.840 μ. άρχισε να πέφτει πυκνό χιόνι. Ο διοικητής μάς φώναξε γιατί σε δύο ώρες θα είχαμε πόλεμο. Φάγαμε όλα τα τρόφιμα που είχαμε μαζί μας για να πάρουμε δύναμη. Στον πόλεμο μερικοί από εμάς τραυματίστηκαν και μερικοί σκοτώθηκαν.
   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό. Ο γιατρός έκανε ένεση στους τραυματισμένους για να γίνουν καλά. Εμείς θέλαμε να φάμε κάτι, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Τα είχαμε φάει όλα πριν τη μάχη. 
   Τη νύχτα κοιμηθήκαμε 40 άτομα σε ένα δωμάτιο, "ο ένας πάνω στον άλλον"! Πιστεύω να μη γίνει ποτέ ξανά αυτό το πράγμα, γιατί δε μου αρέσει καθόλου.
                                                                             Άννα-Μαρία

   

Το επόμενο πρωί συνεχίσαμε την ανάβαση στο βουνό. Έπειτα από τρεις  ώρες  κουραστικής πορείας μέσα στο πυκνό χιόνι, φτάσαμε στην κορυφή, που ήταν στα 1.480 μέτρα. Η αποστολή είχε ολοκληρωθεί.
   Το απόγευμα μπήκε στο χωριό ένας ελεύθερος σκοπευτής και τραυμάτισε τον λοχία μας. Μια ένεση του γιατρού τον έκανε να ξεχάσει τους φριχτούς πόνους που είχε.
   Είχε περάσει πολύ ώρα και είχε νυχτώσει. Σε ένα παλιό σπίτι του χωριού προσπαθήσαμε να ζεσταθούμε και να ξεκουραστούμε ύστερα από μια κουραστική μάχη. Ο αέρας ήταν τόσο δυνατός που δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Όταν ξημερώσει θα πρέπει πάλι να συνεχίσουμε την αντεπίθεση. 
                                                                                     Μιχαήλ

   Ξεκινήσαμε πρωί πρωί για μια ακόμα δύσκολη ανάβαση στο

βουνό. Όταν φτάσαμε στην κορυφή του βουνού που ήταν 1.840 μ. και είχε γεμίσει χιόνι, είδαμε δύο Ιταλούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μερικούς από τους συμμάχους μας.
   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό. Ξεκουραστήκαμε και πήγαμε στο νοσοκομείο για να θεραπευτούν οι άρρωστοι και οι χτυπημένοι σύμμαχοί μας. Όταν φτάσαμε εκεί, οι γιατροί τους έκαναν ενέσεις. Ευτυχώς δεν ήταν πολύ σοβαρό.
   Τη νύχτα περιπλανιόμασταν μέχρι που βρήκαμε ένα σπίτι. Οι κάτοικοι μάς φιλοξένησαν  στο σπίτι τους και ας μας έβαλαν και τα 40 άτομα σε ένα δωμάτιο για να κοιμηθούμε.
   Έτσι πέρασε και αυτή η μέρα.
                                                                                       Ζέτα

Χειμερινή ώρα

     Καλημέρα!  Ελπίζω να θυμηθήκατε να αλλάξετε την ώρα. Στις 04:00΄ το ρολόι έπρεπε να δείξει 03:00΄. Σήμερα ήμασταν τυχεροί. Κοιμηθήκαμε μια ώρα παραπάνω. ( Ήταν η ώρα που χάσαμε τον Μάρτη. )

Εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου

   Επιτέλους φτάνει και η μέρα που θα παρουσιάσουμε τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου. Η γιορτή θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 27 Οκτωβρίου 2015. Θα αρχίσουμε στις 8:30' και ελπίζουμε να τελειώσουμε στις 10:00΄. 

    Σας περιμένουμε, για να πούμε όλοι μαζί το ΟΧΙ και να τιμήσουμε τους ανθρώπους που πολέμησαν για εμάς. 

Τα στεφανάκια μας

Όλοι κόψαμε φυλλαράκια για να τα φτιάξουμε. Δεν είναι πολύ όμορφα;

Βροντοφωνάζουμε το ΟΧΙ.

Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940

   Τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Οκτωβρίου 1940 έγινε η κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Είχε προηγηθεί το τελεσίγραφο του Μουσολίνι προς τον Μεταξά για να παραδοθεί η Ελλάδα στους Ιταλούς, ώστε να μη γίνει πόλεμος. Ο Μεταξάς είπε το γνωστό "ΟΧΙ" και ακούστηκε στα ραδιόφωνα το παρακάτω ανακοινωθέν.



Οι εφημερίδες εκείνης της ημέρας είχαν τα παρακάτω πρωτοσέλιδα.

   Κηρύχτηκε γενική επιστράτευση και όλοι οι Έλληνες που μπορούσαν να πολεμήσουν ντύθηκαν στο χακί και έτρεξαν να υπηρετήσουν την πατρίδα.  Με το χαμόγελο στα χείλη αποχαιρετούσαν τους δικούς τους και υπόσχονταν να γυρίσουν πίσω νικητές.

Το νερό

    Το νερό είναι πηγή ζωής. Δίνει το ωφέλιμα συστατικά του σε όλα τα πλάσματα της φύσης για να ζήσουν . Χωρίς αυτό δεν υπάρχει ζωή. Βρίσκεται παντού, ακόμα και εκεί που δεν το βλέπουμε. Και δεν κουράζεται ποτέ. Κάνει ένα αδιάκοπο ταξίδι, τον κύκλο του νερού. Δείτε ένα μικρό βιντεάκι που αναφέρεται σε αυτόν τον κύκλο.

Μια αρχαία ολυμπιακή διοργάνωση

   Δεν πέρασε πολύς καιρός από την Πανελλήνια Ημέρα Αθλητισμού που αναφερθήκαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες και συναντήσαμε τους αγώνες αυτούς και στο μάθημα της Ιστορίας  σαν μια ευκαιρία των Ελλήνων που ζούσαν σε διάφορα μέρη αν ενωθούν και να νιώσουν μέλη μιας οικογένειας.
   Ακολουθεί ένα μικρό βίντεο που αναφέρεται σε αυτήν τη διοργάνωση. Ίσως να μην καταλάβετε κάποια από τα αθλήματα που θα ακούσετε.

Επίσκεψη στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας

    Την Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2015 πήγαμε επίσκεψη στο Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας που βρίσκεται στο Τατόι. Το μουσείο ιδρύθηκε το 1992 και σκοπός του είναι η συγκέντρωση, διαφύλαξη και έκθεση των κειμηλίων της αεροπορίας. 

   

Εκεί μας περίμενε για να μας ξεναγήσει ο Υποσμηναγός Δημήτριος Μπιλάλης. Η ξενάγηση ξεκίνησε από το υπόστεγο ΛΕΡΟΣ. Το υπόστεγο αυτό είναι από μόνο του μουσειακό είδος καθώς ήταν δημιούργημα των Ιταλών στη Λέρο και μεταφέρθηκε από εκεί μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο. Μέσα στο υπόστεγο είδαμε κάποια από τα 54 αεροπλάνα του μουσείου, άλλα ελικοφόρα και άλλα αεριωθούμενα και δύο ελικόπτερα. Μας έκανε εντύπωση ένα μισοκατεστραμμένο αγγλικό αεροπλάνο του Β΄παγκοσμίου πολέμου το οποίο ανασύρθηκε από τη θάλασσα.

Υπήρχαν ακόμη μηχανές αεροπλάνων, βόμβες, καθίσματα πιλότων αλλά και προθήκες με προσωπικά αντικείμενα των πιλότων. Είχαμε και την ευκαιρία να δούμε από κοντά έναν εκπαιδευτικό προσομοιωτή. 

     Λίγο πριν φύγουμε από το υπόστεγο παρακολουθήσαμε ένα μικρό βιντεάκι για την Πολεμική μας Αεροπορία. Όσοι νομίζετε πως ασχολείται μόνο με την προετοιμασία των πιλότων μας για πολεμικές επιχειρήσεις, κάνετε λάθος. Στο βίντεο είδαμε πως βοηθάει στη διάσωση ανθρώπων στη θάλασσα ή στα βουνά, στην αερομεταφορά τραυματιών, στην πυρόσβεση ακόμα και στους ψεκασμούς.

     Επειδή κουραστήκαμε αρκετά (δεν είχαμε φάει κιόλας και γουργούριζε το στομάχι μας) κάναμε μια μικρή στάση για ξεκούραση. Ο καιρός ήταν πολύ καλός και κάτσαμε στα ξύλινα τραπεζάκια που βρίσκονταν έξω από το μουσείο, κάτω από ένα επίσης ξύλινο υπόστεγο. Μπροστά μας είχαμε το υπαίθριο μουσείο, γιατί δε βρίσκονται όλα τα αεροπλάνα μέσα στο υπόστεγο. Αντίθετα τα περισσότερα είναι έξω από αυτό.

   

Συνεχίσαμε λοιπόν την ξενάγηση και στον εξωτερικό χώρο. Είδαμε και εδώ πολλούς τύπους αεροπλάνων, βαμμένα με περίεργα χρώματα, ελικόπτερα (ανάμεσά τους ήταν και του βασιλιά) αλλά και στρατιωτικά οχήματα (πυροσβεστικά, ασθενοφόρα, για τη μεταφορά των στρατιωτών κ.τ.λ.). Όση ώρα βρισκόμασταν εκεί είχαμε την τύχη να δούμε να προσγειώνεται δίπλα μας ένα πολεμικό αεροπλάνο και να απογειώνονται άλλα δύο. 

     Όποιος ενδιαφέρεται να δει το Μουσείο της Πολεμικής Αεροπορίας μπορεί να το κάνει κάθε Σαββατοκύριακο από τις 10:00΄ έως τις 16:00΄. Η είσοδος είναι δωρεάν και για περισσότερες πληροφορίες πατήστε εδώ.   Πιστεύουμε ότι αξίζει να επισκεφτεί κανείς τον χώρο, γιατί εκεί βρίσκεται ένα κομμάτι της ιστορίας μας. Εμείς περάσαμε πολύ ωραία.

     Ευχαριστούμε πολύ τον ξεναγό μας αλλά και όλο το προσωπικό της Πολεμικής μας Αεροπορίας. 
    

Δείτε και το δικό μας φωτογρα-φικό υλικό.

     

"Ευ αγωνίζεσθαι"

     Από πέρυσι, η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στον αθλητισμό. Το περσινό θέμα ήταν η διαφορετικότητα και ο ρατσισμός ενώ το φετινό είναι τα ολυμπιακά ιδεώδη μέσα από τα ολυμπιακά και παραολυμπιακά αθλήματα. 

     Αφού είδαμε στην τάξη ένα βιντεάκι σχετικό με τους αρχαίους

Ολυμπιακούς αγώνες και την αναβίωσή τους το 1896,  συζητήσαμε για το τι είναι τα ιδεώδη και ποια είναι τα ιδεώδη των Ολυμπιακών αγώνων. Άραγε έχουμε αναρωτηθεί εμείς οι μεγάλοι αν εξακολουθούν να ισχύουν αυτά τα ιδεώδη; 

             ΕΙΡΗΝΗ, ΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ

Ή μήπως έχουν θυσιαστεί στον βωμό του κέρδους και του πρωταθλητισμού; Ένα δεκατετράχρονο αγόρι από τα Γιαννιτσά έγραψε στην  έκθεσή του: «Για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για τη συμμετοχή, "ευ αγωνίζεσθαι", φιλί, ειρήνη και σε αυτό το πνεύμα, εύχομαι να σταθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.»

      Στη συνέχεια βγήκαμε στην αυλή του σχολείου, μαζί με τους μαθητές της Γ΄ τάξης, χωριστήκαμε σε ομάδες και συναγωνιστήκαμε. Χαρήκαμε το παιχνίδι, μα πάνω από όλα,χαρήκαμε το γεγονός πως για πρώτη ίσως φορά δε στενοχωρηθήκαμε αν χάσαμε. Σημασία είχε η συμμετοχή.  Έπαθλό μας ήταν ένα κλαδάκι ελιάς, όπως στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν το στεφάνι από κλαδί ελιάς.

Παγκόσμια ημέρα των ζώων

   Λένε ότι τα ζώα είναι οι καλύτεροι φίλοι των ανθρώπων. Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι άνθρωποι καταφεύγουν στη συντροφιά ενός ζώου.  Και ευτυχώς όλο και λιγότεροι άνθρωποι φέρονται άσχημα στα ζώα. (Έτσι τουλάχιστον ελπίζουμε.)

   Σε ένα συνέδριο που πραγματοποιήθηκε το 1931 για το περιβάλλον, αποφασίστηκε να αφιερωθεί στα ζώα η 4η Οκτωβρίου. Παρακάτω ακολουθούν μερικά από τα δικαιώματα των ζώων. Ναι, αν δεν το γνωρίζατε, έχουν και αυτά  δικαιώματα. Αν έχετε χρόνο ρίξτε τους μια ματιά. 

H Διεθνής Διακήρυξη των Δικαιωμάτων των Ζώων (1978)

Άρθρο 1
Όλα τα ζώα γεννιούνται με ίσα δικαιώματα στη ζωή και στη δυνατότητα ύπαρξης.

Άρθρο 2
1. Ο άνθρωπος οφείλει να σέβεται τη ζωή κάθε ζώου.
2. Κάθε ζώο δικαιούται φροντίδας, προσοχής και προστασίας από τον άνθρωπο.

Άρθρο 3
1. Κανένα ζώο δεν πρέπει να υποβάλλεται σε κακομεταχείριση ή απάνθρωπη συμπεριφορά.
2. Αν η θανάτωση ενός ζώου θεωρηθεί υποχρεωτική πρέπει να γίνεις στιγμιαία, ανώδυνα και χωρίς καμιά πρόκληση αγωνίας του ζώου.

Άρθρο 4
1. Κάθε ζώο δικαιούται να ζήσει στο φυσικό του χώρο (γη, θάλασσα, αέρας) και να αναπαράγεται σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους,

Άρθρο 5

1. Κάθε ζώο που από παράδοση θεωρείται κατοικίδιο δικαιούται να ζήσει με το ρυθμό και τις συνθήκες ζωής και ελευθερίας που αντιστοιχούν στο είδος του. διακήρυξη.

Άρθρο 6
1. Κάθε ζώο που αποτελεί σύντροφο του ανθρώπου έχει δικαίωμα διάρκειας ζωής ανάλογης με τη φυσική του μακροβιότητα.
2. Η εγκατάλειψη ενός ζώου θεωρείται πράξη απάνθρωπη και εξευτελιστική.

Άρθρο 7
Αναφορικά με τα ζώα που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον άνθρωπο, η διάρκεια και η ένταση δουλειάς πρέπει να είναι σε λογικά πλαίσια, η διατροφή τους ικανοποιητική και η ανάπαυσή τους υποχρεωτική.

Άρθρο 8
1. Οποιοσδήποτε πειραματισμός πάνω στα ζώα, ιατρικός, επιστημονικός, κλπ. Αντιτίθεται προς τα δικαιώματα των ζώων, εφόσον προκαλεί πόνο σωματικό ή ψυχικό.

Άρθρο 9
Τα ζώα που εκτρέφονται για τη διατροφή του ανθρώπου πρέπει να στεγάζονται, να τρέφονται, να μετακινούνται και να θανατώνονται χωρίς πρόκληση πόνου και αγωνίας.

Άρθρο 10
1. Απαγορεύεται η εκμετάλλευση των ζώων για τη διασκέδαση των ανθρώπων. 2. Η έκθεση ζώου και τα θεάματα που χρησιμοποιούν ζώα αποτελούν καταστρατήγηση της αξιοπρέπειας και του σεβασμού προς τη ζωή του ζώου.

Άρθρο 11
Κάθε πράξη που χωρίς λόγο προκαλεί θάνατο ζώου είναι  έγκλημα απέναντι στη ζωή.