Ο καλόκαρδος λύκος και η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα
Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μαγικό δάσος ζούσε ένας καλόκαρδος και όμορφος λύκος,σε ένα μικρό σπίτι. Λίγο πιο κει ζούσε η κακιά Κοκκινοσκουφίτσα σε ένα σπίτι με κλειστά παράθυρα. Σε αυτό το δάσος ζούσαν πολλά ζωάκια και υπήρχαν δέντρα που μιλούσαν .
Στο διπλανό λιβάδι έμενε η γιαγιά του λύκου. Μια ημέρα ο λύκος πήγαινε παστίτσιο στη γιαγιά του. Όπως κάθε μέρα έτσι και τότε φρόντισε τα μικρά ζωάκια και έπιασε κουβέντα με τα δέντρα. Ξαφνικά άκουσε ένα δέντρο να κλαίει και έτρεξε γρήγορα να δει τι συμβαίνει. Είδε τότε την Κοκκινοσκουφίτσα να κόβει τον κορμό του δέντρου για να βάλει τα ξύλα στο τζάκι και να ζεσταθεί. Ο λύκος της είπε να μην το κόψει, γιατί έτσι το δέντρο θα πέθαινε. Τι ρώτησε μάλιστα πώς θα ένιωθε εκείνη αν έχανε ένα αγαπημένο της πρόσωπο.
Εκείνη δεν του έδωσε σημασία και συνέχισε να κόβει τον κορμό. Κάποια στιγμή μια αρκούδα όρμησε να φάει τη μικρή, κακιά Κοκκινοσκουφίτσα. Το δέντρο της είπε να ανέβει στα κλαδιά του για να σωθεί. Ο λύκος τη βοήθησε να ανέβει και τρόμαξε την αρκούδα. Η αρκούδα τότε το έβαλε στα πόδια. Ο λύκος τότε κατέβασε την Κοκκινοσκουφίτσα και μαζί με το δέντρο την ρώτησαν αν ήταν καλά. Τους απάντησε ότι ήταν καλά και ζήτησε από τον λύκο να τον συνοδεύσει στη γιαγιά του. Ήθελε να νιώσει την οικογενειακή ζεστασιά.
Όταν φτάσαν εκεί έστρωσαν το τραπέζι, έβαλαν πάνω το παστίτσιο και παράγγειλαν και δύο μπύρες. Έκατσαν αρκετή ώρα, η γιαγιά τους είπε ιστορίες και η Κοκκινοσκουφίτσα κατάλαβε τι θα πει οικογένεια.
Στον γυρισμό πέρασαν από το γνωστό μας δέντρο και κάθισαν
κάτω από τον ίσκιο του. Γύρω του- και βέβαια και γύρω από την Κοκκινοσκουφίτσα- μαζεύτηκαν και όλα τα άλλα ζώα του δάσους. Έπειτα ο λύκος την πήγε στο σπίτι της και εκείνος επέστρεψε στο δικό του.
Από εκείνη την ημέρα η Κοκκινοσκουφίτσα πήγαινε συνέχεια μαζί με τον λύκο για να φροντίσουν τα ζώα και τα δέντρα του δάσους.
(Άννα-Μαρία)
Στο βασίλειο της Αιγύπτου, έπειτα από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, φτιάχτηκε ο φάρος της Αλεξάνδρειας. Ο φάρος αυτός θεωρείται ένα από τα εφτά θαύματα του αρχαίου κόσμου.
Καμαρώστε τους
Η δεύτερη στάση μας έγινε στο καθιστικό και στην τραπεζαρία του σπιτιού. Στην τραπεζαρία υπάρχει το τραπέζι και οι καρέκλες που είχε και τότε η λαογράφος. Στους τοίχους, γύρω από το τζάκι και στις προθήκες του δωματίου είδαμε πολλά πήλινα και μπρούντζινα αντικείμενα λαϊκής τέχνης. Γύρω από το τραπέζι στέκονταν κούκλες ντυμένες με παραδοσιακές στολές. (Βάια) Έπειτα προχωρήσαμε και πήγαμε στην κουζίνα. Εκεί είδαμε τα αντικείμενα καθημερινής χρήσης εκείνης της εποχής (πήλινες λεκάνες, πινακωτή, γουδιά, μπρίκια, κατσαρόλες, μύλους του κιμά, του τυριού και του καφέ, ζυγαριές κ.α.) και την εντυπωσιακή για την εποχή εκείνη κουζίνα-φούρνο της Αγγελικής που δούλευε με κάρβουνο. (Άννα-Μαρία) 
Τέλος κατεβήκαμε ξανά στο σαλόνι όπου μάς περίμενε μια μικρή έκπληξη. Μας έδωσαν πήλινες μολυβοθήκες και μαρκαδόρους και μας ζήτησαν να σχεδιάσουμε πάνω τους σχέδια από αυτά που είδαμε στο σπίτι ή ό,τι θέλαμε σχετικό με τη λαϊκή μας παράδοση. (Ορέστης)
Σας προτείνουμε να κάνετε και εσείς μια επίσκεψη στην οικεία της Αγγελικής Χατζημιχάλη. Αξίζει και δεν κοστίζει τίποτα, αφού η είσοδος είναι δωρεάν.
Η Κακοκοκκινοσκουφίτσα άρπαξε το καλάθι από τα χέρια του λύκου και εξαφανίστηκε. Ο λύκος δεν ήξερε τι να κάνει.
Το καημένο το βασιλόπουλο το κατάλαβε και μια μέρα αποφάσισε να φύγει. Καθώς περπατούσε στο δάσος, βρέθηκε σ' ένα σπιτάκι. Μπήκε μέσα και τι να δει! Εφτά όμορφα μικροκαμωμένα κοριτσάκια. Του έδωσαν φαγητό και τον περιποιήθηκαν.