Κυκλαδικός πολιτισμός

    Ένα μέρος όπου μπορούμε να δούμε και να θαυμάσουμε δείγματα του Κυκλαδικού Πολιτισμού είναι το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Μια και δεν μπορέσαμε να το επισκεφτούμε φέτος, μπορούμε να δούμε το παρακάτω βίντεο.

Το τρελοβάπορο

    Στο βιβλίο της Ιστορίας διαβάσαμε ένα απόσπασμα από το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη "Το τρελοβάπορο". Το ποίημα αυτό έχει μελοποιηθεί από τον Δημήτρη Λάγιο. Τραγουδάει ο Νίκος  Δημητράτος και συνοδεύει η χορωδία Λαμίας.

Μια φορά κι έναν καιρό (3)

  Η μάγισσα Κασσάνδρα

   Μια φορά κι έναν καιρό στην καρδιά ενός μαύρου δάσους ζούσε μια μάγισσα που την έλεγαν Κασσάνδρα. Ζούσε σε έναν σκοτεινό πύργο.

   Μια μέρα, μια οικογένεια πήγε στο δάσος να μαζέψει φράουλες. Όμως χάθηκαν και η ώρα περνούσε. Ξαφνικά μπροστά τους εμφανίστηκε ο σκοτεινός πύργος. "Σίγουρα θα μας φιλοξενήσει ο νοικοκύρης του πύργου", είπαν. Η βαριά πόρτα άνοιξε με ένα τρίξιμο κι εμφανίστηκε η μάγισσα με ένα τεράστιο μπλε καπέλο.

   Μόλις του αντίκρισε ξεχώρισε το μικρό αγόρι που ήταν πολύ όμορφο. "Μμμ!, σκέφτηκε. Θα τον μεταμορφώσω σε σκύλο για να μου φυλάει τον πύργο."

   Δεν πρόλαβε να βγάλει το μαγικό της ραβδί και από το μικρό λοφάκι εμφανίστηκε η νεράιδα του δάσους με ένα κοφτερό σπαθί, πάνω σε ένα κάτασπρο άλογο. Της άρπαξε το μαγικό ραβδί και την μεταμόρφωσε σε πράσινο βάτραχο με μπλε καπέλο.

"Σε ευχαριστούμε, καλή νεράιδα, είπε η οικογένεια. Μας έσωσες τον γιο μας."

    Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!

                                                                          Θεοδώρα

                              Η χαρούμενη οικογένεια

   Μια φορά κι έναν καιρό ήταν τα μέλη μιας οικογένεια που τα έδιωξαν από το σπίτι που έμεναν και έψαχναν να νοικιάσουν ένα άλλο. Τότε είδαν  ένα καλοφτιαγμένο κάστρο και χτύπησαν την πόρτα. Αμέσως τους άνοιξε μια μάγισσα και τους ρώτησε τι θέλουν. Εκείνοι της απάντησαν ότι θέλουν να νοικιάσουν σπίτι. Η μάγισσα φωναχτά τους είπε: "Εγώ αυτό το κάστρο το έψαχνα τόσο καιρό και το βρήκα με δυσκολία." Αμέσως η μάγισσα σήκωσε το ραβδί της και μεταμόρφωσε τον γιο της οικογένειας, τον Μάρκο, σε ξωτικό. Οι γονείς του Μάρκου και η αδερφή του έτρεμαν από τον φόβο τους. 

   Την ίδια στιγμή ακούστηκαν πόδια αλόγου. Ήταν ένα κάτασπρο άλογο και πάνω σε αυτό ήταν ανεβασμένη μαι ξανθιά, όμορφη πριγκίπισσα που κρατούσε ένα ξίφος. Κατευθείαν όρμησε πάνω στη μάγισσα. Ήταν η καλή πριγκίπισσα που ήθελε να τιμωρήσει τη μάγισσα γι' αυτό που έκανε. Η μάγισσα έπεσε κάτω και το ραβδί της πετάχτηκε μακριά. Τότε ο μικρός Μάρκος έγινε ξανά όπως πριν. 

    Η οικογένεια ευχαρίστησε την πριγκίπισσα και γεμάτη χαρά συνέχισε να ψάχνει σπίτι, αλλά αυτήν τη φορά με λιγότερες περιπέτειες....

    Και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

Μάριος Μ.

Μια φορά κι έναν καιρό (2)

                                       

  

                                      Η κακιά μάγισσα

    Μια φορά κι έναν καιρό ζούσαν σε ένα όμορφο βασίλειο βαθιά μέσα στο δάσος ο βασιλιάς Αρθούρος, η βασίλισσα Ευρυδίκη και τα δύο τους παιδιά, η Μαγδαλένα και ο ο Φίλιππος. Ήταν μια πολύ αγαπημένη οικογένεια και όλοι στο βασίλειο τους καμάρωναν και τους εκτιμούσαν.

   Όμως χωρίς να το ξέρουν, ζούσε μαζί τους και μια μάγισσα που ήταν πολύ κακιά. Δε χώνευε κανέναν, μόνο κακό ήθελε να κάνει στους ανθρώπους και μισούσε αφάνταστα την οικογένεια του βασιλιά.

   Μια ηλιόλουστη μέρα η οικογένεια αποφάσισε να κάνει περίπατο στην αγορά μέσα στο βασίλειο. Καθώς περπατούσαν ξένοιαστοι, εμφανίστηκε μπροστά τους η κακιά μάγισσα. Όλοι τους τα έχασαν και τρόμαξαν. 

    Η μάγισσα τότε άρχισε να μιλάει άσχημα στον βασιλιά Αρθούρο και με το μαγικό της ραβδί απειλούσε ότι θα έκανε μάγια στον γιο του. Άδικα ο βασιλιάς την παρακαλούσε να τους λυπηθεί και να μην τους κάνει κακό και θα της έδινε ότι του ζητούσε.

   Εκείνη δεν άκουγε τίποτε. Σήκωσε το ραβδί της το μαγικό και χτύπησε τον Φίλιππο. Όμως πριν πιάσουν τα μάγια της, εμφανίστηκε μπροστά της μια καλή νεράιδα, έσωσε τον Φίλιππο και με το σπαθί της σκότωσε την κακιά μάγισσα.

    Έτσι έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

                                                                            Γεωργία

Η μάγισσα και η οικογένεια Καπελαδούρα

   Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια κακιά μάγισσα που την έλεγαν Φρικαντέλα. Κάθε μεσημέρι ανέβαινε στο μαγικό της σκουπόξυλο και πετούσε πάνω από την πόλη.

   Ένα απόγευμα είδε την οικογένεια Καπελαδούρα που έκανε βόλτα με ένα κάμπριο. Της άρεσε τόσο πολύ το κάμπριο που θέλησε να τους το πάρει. Σταμάτησε λοιπόν ξαφνικά μπροστά τους και τους διέταξε να κατέβουν. Ο κύριος Καπελαδούρας αρνήθηκε να υπακούσει στη διαταγή της  και τότε η μάγισσα Φρικαντέλα με το μαγικό της ραβδί τούς εξαφάνισε και τους μετέφερε μεμιάς στο κάστρο της.

   Τα παιδιά και η γυναίκα του κυρίου Καπελαδούρα είχαν φοβηθεί πολύ, ενώ ο ίδιος με τα χέρια σηκωμένα παρακαλούσε τη Φρικαντέλα να μην τους κάνει κακό, κι εκείνος για αντάλλαγμα θα της παραχωρούσε το κάμπριο. 

   Η Φρικαντέλα όμως είχε θυμώσει μαζί τους που δεν την υπάκουσαν και με το ραβδί της σήκωσε στον αέρα τον γιο του κυρίου Καπελαδούρα και τον γύριζε γύρω γύρω.

   Εκείνη τη στιγμή εμφανίστηκε μια ξανθιά κοπέλα πάνω σε ένα άλογο. Ήταν η βασιλοπούλα Ναυσικά, η καλή βασιλοπούλα της πόλης που θέλησε να σώσει την οικογένεια από τη μάγισσα Φρικαντέλα. Η Φρικαντέλα κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να τα βάλει με τη βασιλοπούλα και πήρε την απόφαση να φύγει μακριά, πετώντας πάνω στο μαγικό της σκουπόξυλο.

                                                                                       Έφη

Ζώα του γλυκού νερού (συνέχεια)

   Αρκετοί από εμάς έχουμε επισκεφτεί το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. Η Άννα-Μαρία μοιράστηκε μαζί μας τις παρακάτω όμορφες φωτογραφίες.

Μια όμορφη κατασκευή

    Σχετική με την ενότητα "Τα ζώα του τόπου μας",  που μελετάμε αυτές τις μέρες στο μάθημα της μελέτης, είναι και η κατασκευή που έφτιαξε η Θεοδώρα. Πρόκειται για ένα πολύ όμορφο χταπόδι φτιαγμένο με καθαριστικά πίπας και πον πον. 

Υπομονή...

    Υπομονή, παιδιά. Φάγαμε τον γάιδαρο και έμεινε η ουρά του. Μην ξεχάσετε να χρωματίσετε ή να κόψετε  το πέμπτο πόδι της Κυράς Σαρακοστής. 
   

Αλλαγή ώρας

    Μην ξεχάσετε τα ξημερώματα της Κυριακής να γυρίσετε τους δείκτες του ρολογιού μία ώρα μπροστά. Θα μπούμε στη θερινή ώρα.

Μια φορά κι έναν καιρό...

   

     
    Με πηγή έμπνευσης την παραπάνω εικόνα, η Αμαλία έγραψε το παραμύθι που ακολουθεί.

                          Τίτλος: Η Αριάδνη και ο Γιούκο

    Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα ωραίο χωριουδάκι στη Ρώμη ζούσε η οικογένεια Παπαπαύλου. Ήταν μια πολύ ευτυχισμένη οικογένεια που όλοι είχαν μεγάλες και ισχυρές ικανότητες.

   Μια μέρα που είχαν πάει στην αγορά για να ψωνίσουν, συνάντησαν τη μάγισσα Ξινού. Η μάγισσα ήταν πολύ ευγενική απέναντί τους και τους προσκάλεσε στην άλλη μέρα να πάνε για φαγητό σπίτι της.

   Το επόμενο μεσημέρι λοιπόν ετοιμάστηκαν και πήγαν στο σπίτι της μάγισσας. Όταν έφτασαν εκεί βρήκαν την Ξινού να σκουπίζει. Τους είπε να μπουν μέσα στο σπίτι και να την περιμένουν. Τους παρακάλεσε όμως να μείνει ο γιος τους έξω μαζί της, ώστε να τη βοηθήσει να μαζέψει λαχανικά. 

    Η μάγισσα την ώρα που ήταν έξω με τον γιο τους, τον Γιούκο, έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο. Πήρε το ραβδί της και άρχισε να κάνει μάγια στο παιδί, ώστε να του πάρει τη μοναδική δύναμη που της έλειπε, τη δύναμη του νερού. Τότε εμφανίστηκε από το πουθενά η φίλη του, η Αριάδνη. Με τη βοήθεια ενός μεγάλου σπαθιού κατάφερε να σκοτώσει την κακιά μάγισσα και να σώσει τον φίλο της.

   Αρκετά χρόνια αργότερα  η Αριάδνη με τον  Γιούκο αποφάσισαν να παντρευτούν. Κατά τη διάρκεια του γάμου, ο Γιούκο τής είπε ότι της χρωστάει τη ζωή του και ότι θα την αγαπάει για πάντα.

    
   Με την ίδια πηγή έμπνευσης, η Άννα-Μαρία έγραψε το παρακάτω παραμύθι.
                 Τίτλος: Η κακιά μάγισσα και η νεράιδα

     Μια φορά κι έναν καιρό, μια οικογένεια περνούσε από το σπίτι μιας κακιάς μάγισσας. Χτύπησαν την πόρτα, γιατί ήθελαν να νοικιάσουν ένα σπίτι. Εκείνη τη στιγμή η μάγισσα άρχισε να κάνει μάγια στο πιο μικρό παιδί της οικογένειας, γιατί τη διέκοψαν από το μαγείρεμα του πιο δύσκολου φίλτρου. Η μάγισσα ήταν ντυμένη με μια ποδιά, με μια μπλε άσχημη μπλούζα με κουμπιά, με μια φούστα περίπου μέχρι τα γόνατά της, με τριγωνικά παπούτσια και με ένα μυτερό, μεγάλο καπέλο. Στο χέρι της κρατούσε μια σκούπα. Α, μην ξεχάσω, το όνομά της ήταν Κίρκη. 

   Περίπου πέντε λεπτά μετά, είδα μια όμορφη και ευγενική κοπέλα, που κράταγε ένα σπαθί και ήταν πάνω σε έναν ολόασπρο, καθαρό μονόκερο, να έρχεται και να πολεμά την κακιά μάγισσα. Αυτό το έκανε γιατί είδε την οικογένεια και την λυπήθηκε.

   Τελικά τα κατάφερε, και να φανταστείτε πως ήταν ολομόναχη!!!

   Τέλος, για εμένα αυτή η κοπέλα είναι ηρωίδα. Πιστεύω ότι και για τα παιδιά και τους ενήλικες είναι ηρωίδα. Τώρα ζούμε όλοι μια ήσυχη ζωή χωρίς φίλτρα, μάγισσες και άσχημες μυρωδιές!!!

"Κυκλαδίτικο"

     Ξεκινήσαμε να μελετάμε την Εποχή του Χαλκού.  Ο πρώτος πολιτισμός που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή ήταν ο Κυκλαδικός πολιτισμός. Ονομάστηκε έτσι γιατί αναπτύχθηκε στα νησιά των Κυκλάδων. 
    Ας ακούσουμε ένα πολύ ωραίο τραγούδι σε στίχους Νίκου Γκάτσου και μουσική Μάνου Χατζηδάκι, με τίτλο "Κυκλαδίτικο".
Τραγουδάει  ο Μανώλης Μητσιάς.

Στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Σίκινο, στη Μήλο                 Να δώσει η Μεγαλόχαρη κι η Παναγιά η Κανάλα
πετάς κυπαρισσόμηλο κι εγώ πετάω μήλο                             να μεγαλώσεις γρήγορα σαν τα κορίτσια τ’ άλλα
στην Αμοργό, στην Κίμωλο, στη Νιο, στη Σαντορίνη           και τ’ Αγιο-Λιός ανήμερα στη Νάξο και στην Πάρο
μου στέλνεις κιτρολέμονο σου στέλνω μανταρίνι                  να δώσει η Καλαμιώτισσα γυναίκα να σε πάρω

Παράγγειλα του κύρη σου που πίνει τον καφέ του                 Παράγγειλα του κύρη σου που ρίχνει παραγάδι 
να σ’ έχει μαντζουράνα του να σ’ έχει κατιφέ του                  να ’ρθει να κουβεντιάσουμε την Κυριακή το βράδυ
Παράγγειλα της μάνας σου που πλένει στο σκαφίδι               Παράγγειλα της μάνας σου που μοιάζει με βαρέλι
να μη σου λέει πικρόλογα τι θα τη φάει το φίδι                       να σε ποτίζει αφρόγαλο να σε ταΐζει μέλι

Ζώα του γλυκού νερού

     Μέσα στα νερά των λιμνών και των ποταμών, αλλά και στις όχθες του,ς ζουν πολλά ζωάκια: ψάρια, πουλιά, έντομα και μικρά θηλαστικά. 

    Ωραίες δραστηριότητες με αυτά τα ζωάκια μπορείτε να βρείτε εδώ .

Ο Αόρατος και η Κατερίνα στο σκοτάδι

     Αντλώντας έμπνευση από ένα απόσπασμα του βιβλίου "Η Κατερίνα και  ο Αόρατος στο σκοτάδι" (Μάρω Λοΐζου) που διαβάσαμε στο Ανθολόγιο, φανταστήκαμε πως είμαστε ο Αόρατος και γράψαμε την ιστορία από τη δική του πλευρά. 

    Ακολουθούν οι ιστορίες της Βασιλικής και της Λουκίας.

   Ένα βράδυ ο Αόρατος γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι άκουσε ένα κορίτσι να κλαίει. Το σήκωσε και το ρώτησε πώς το έλεγαν. Το κορίτσι του είπε πώς το έλεγαν Κατερίνα και τον ευχαρίστησε. Ο Αόρατος είπε και αυτός το όνομά του στην Κατερίνα.

   Τότε ο Αόρατος της είπε να του δώσει το χέρι της και η Κατερίνα το έκανε. Ο Αόρατος την πήρε και την πήγε ψηλά, πολύ ψηλά στο διάστημα. Ο Αόρατος και η Κατερίνα γελούσαν μέσα στον μπλε και κίτρινο λαμπερό ουρανό.

   Η Κατερίνα άκουσε έναν θόρυβο και άνοιξε τρομαγμένη τα μάτια της. Το δωμάτιό της ήταν γεμάτο με το φως του ήλιου. Η μητέρα της της έλεγε ότι έβλεπε ένα όνειρο. Μα πού να 'ξερε τι είχε συμβεί.

    Από τότε ο Αόρατος επισκέπτεται την Κατερίνα κάθε βράδυ και κάθε βράδυ κάνει όλο και πιο συναρπαστικά τα όνειρα της...

                                                                                 (Βασιλική)

 

Καθώς τριγυρνούσα στα σπίτια, άκουσα να κλαίει κάποιος. Πήγα και είδα ένα κοριτσάκι. Αυτό το κοριτσάκι το λέγανε Κατερίνα.

   Την καθησύχασα και της έπιασα το χέρι και φύγαμε για τον γαλαξία. Όταν τριγυρνούσαμε στους πλανήτες, είδαμε αστροναύτες, διαστημόπλοια και πολλά άλλα.

     Με την Κατερίνα πέρασα φανταστικά, δε φανταζόμουν καλύτερη μέρα από αυτή.  Η Κατερίνα ήταν λίγο τρομαγμένη γιατί δεν έβλεπε κανέναν να της κρατάει το χέρι και πού να δει με τόσο σκοτάδι.

     Η Κατερίνα καθώς πετάγαμε αποκοιμήθηκε και δεν την πήρα χαμπάρι. Με όλο της το βάρος έπεσε από τα χέρια μου. Ευτυχώς που την έπιασα.

    Την πήγα στο κρεβάτι της και λίγο πιο μετά ήρθε η μητέρα της και προσπάθησε να την ξυπνήσει. Η Κατερίνα ακόμα κοιμόταν.

   Από τότε πηγαίνω κάθε βράδυ στο σπίτι της για να της μάθω ό,τι  θέλει. 

                                                                              (Λουκία)

Το Πάσχα όλο και πλησιάζει

    Το μεγαλύτερο μέρος της Σαρακοστής πέρασε. Αυτό φαίνεται και στα ποδαράκια της Κυράς Σαρακοστής. Μην ξεχάσετε σήμερα να χρωματίσετε ή να κόψετε το τέταρτο ποδαράκι.

ΤΑ ΖΩΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

   Συνεχίζοντας τη μελέτη των ζώων της πατρίδας μας ασχοληθή-καμε με τα ζώα της θάλασσας. Χωριστήκαμε ξανά σε έξι ομάδες και να το αποτέλεσμα.
ΑΧΙΝΟΣ (Άννα-Μαρία, Δήμητρα, Μιχαήλ και Ορέστης)

    Οι αχινοί είναι μικρά, θαλάσσια ζώα με σφαιρικό κέλυφος που έχει αγκάθια.

      Ζουν στη λάσπη του βυθού ή σε μέρη με φύκια ή επάνω σε βράχους, σε μικρό σχετικά βάθος.

    Τρώνε κυρίως φύκια αλλά και μύδια και άλλα ασπόνδυλα που κινούνται αργά.       Εχθροί τους είναι οι αστερίες, τα χέλια και άλλα ζώα της θάλασσας και φυσικά ο άνθρωπος.

    Προστατεύονται από τους εχθρούς τους με τα αγκάθια τους.

ΔΕΛΦΙΝΙ (Αλέξανδρος, Αμαλία, Βασιλική και Μάριος Μ.)

Το δελφίνι έχει χρώμα μπλε σκούρο στη ράχη και λευκό στην κοιλιά. Διαθέτει ένα πτερύγιο στη ράχη, όπως οι καρχαρίες.

 Είναι ζώο σαρκοφάγο και τρώει   ψάρια και καλαμάρια.

   Κυριότεροι εχθροί του είναι οι άνθρωποι. Ειδικότερα, πολλά δελφίνια σκοτώνονται από αλιευτικά με δίχτυα.

   Τα δελφίνια θεωρούνται από τα πλέον ευφυή ζώα και έχουν καταστεί δημοφιλή στους ανθρώπους εδώ και πολλούς αιώνες .

ΚΑΒΟΥΡΙ (Γιάννης, Μάριος Τ. , Στέλλα και Χριστίνα)

    Το σώμα του καλύπτεται από έναν σκληρό κέλυφος, έχει ένα ζευγάρι δαγκάνες και δέκα ποδαράκια.

Το περπάτημα του κάβουρα είναι περίεργο. Γίνεται πλαγίως προς τη μία ή την άλλη του πλευρά, πάνω  σε πέτρες και σε αμμουδιές, μέσα και έξω από το νερό. 

   Τα καβούρια τρώνε  φύκια, μαλάκια, σκουλήκια  και αυγά μικρών ζώων. Με τις λαβίδες τους τεμαχίζουν την τροφή και ύστερα τη φέρνουν στο στόμα τους.

    Εκτός από τον άνθρωπο, που τα κυνηγά για το κρέας τους, εχθρό έχουν και το χταπόδι. Για να προστατευτούν κρύβονται στα βράχια ή δαγκώνουν με τις δαγκάνες τους.

ΣΟΥΠΙΑ (Γεωργία, Ζωή, Θανάσης και Θεοδώρα)

Τρώει γαρίδες, μικρά ψάρια   και καβούρια. Γεννάει αυγά.

Εχθροί της είναι διάφορα ζώα της θάλασσας και  ο άνθρωπος.

Όταν αισθάνονται ότι κινδυνεύουν οι σουπιές εκκρίνουν από μια σακούλα κάτω από το κεφάλι τους μαύρο μελάνι που απλώνεται στο νερό.

ΦΩΚΙΑ (Γιώργος, Έφη, Ζέτα και Λουκία)

   Το μήκος της φώκιας  κυμαίνεται μεταξύ 2-3 μέτρων, ενώ το βάρος της φθάνει έως και τα 350 κιλά Το σώμα της καλύπτεται από τρίχωμα, και το χρώμα τους ποικίλλει από ανοιχτό γκρίζο και μπεζ στα θηλυκά μέχρι σκούρο καφέ και μαύρο στα αρσενικά . Δεν έχει αυτιά. Ζει μέσα στη θάλασσα.

Η φώκια τρέφεται με ψάρια, όπως σαργούς, συναγρίδες, γόπες, μπαρμπούνια αλλά και  χταπόδια.

  Εχθροί της είναι τα μεγάλα ζώα της θάλασσας και οι άνθρωποι που τις αιχμαλωτίζουν. 

ΧΤΑΠΟΔΙ ( Βάια, Κατερίνα, Μαριάνθη)

   Όπως όλα τα ξαδέρφια τους που έχουν πλοκάμια, η σουπιά και το χταπόδι έχουν πολύπλοκα μάτια, τα οποία τους επιτρέπουν να βλέπουν καλά μέσα στο νερό.

   Τρώει οστρακοειδή και καβούρια.

   Εχθρός του είναι κυρίως ο άνθρωπος. Για να προστατευτεί πετάει μελάνι και θολώνει τα νερά. 

Καλωσόρισες, άνοιξη!

     Στις 21 Μαρτίου έχουμε την εαρινή ισημερία, κατά την οποία η μέρα έχει την ίδια περίπου διάρκεια με τη νύχτα. Τυπικά είναι και η πρώτη μέρα της άνοιξης, Από αύριο οι μέρες θα μεγαλώνουν και οι νύχτες θα μικραίνουν και χωρίς να το καταλάβουμε θα φτάσουν και οι διακοπές του καλοκαιριού.

   Με την ευκαιρία, θαυμάστε τις ζωγραφιές που μας έφτιαξαν η Λουκία και η Βασιλική  για τις 4 εποχές του χρόνου.

Τσολιαδάκια

   Σε λίγες μέρες θα τιμήσουμε τους ήρωες του 1821. Στην τάξη μας φτιάξαμε μια πολύ όμορφη κατασκευή. Φτιάξαμε τσολιαδάκια με χαρτοπετσέτες. Θαυμάστε τα! 

Η ιστορία της γραφής

    Η Μυθολογία τελείωσε και αρχίσαμε να μελετάμε την Προϊστορία. Μάθαμε πως το πέρασμα από την Προϊστορία στην Ιστορία έγινε τη στιγμή που ανακαλύφθηκε η ΓΡΑΦΗ. Μας δόθηκε λοιπόν έτσι η ευκαιρία να μοιραστούμε μαζί σας την εμπειρία που είχαμε, όταν  την Τρίτη 2 Δεκεμβρίου  παρακολου- θήσαμε στη Βιβλιοθήκη του Ευγενίδειου Ιδρύματος το πρόγραμμα "Η ιστορία της γραφής".

    Φτάνοντας εκεί μας υποδέχτηκε ένας ευγενικός κύριος, ο κ. Δημήτρης Κουρουβακάλης, και μας οδήγησε σε μια μικρή αίθουσα στον χώρο της Βιβλιοθήκης. Στην αρχή μάς μίλησε και μας έδειξε βιντεάκια για να μας εξηγήσει πώς έγραφαν παλιά και μετά μας έδωσε να πιάσουμε πάπυρο, περγαμηνή και χειροποίητο χαρτί.

     Έπειτα αρχίσαμε τη δράση. Πρώτα μας μοίρασε πηλό και γραφίδες και χαράξαμε πάνω του σχέδια. Τον πηλό τον πήραμε στο σπίτι μας. Μετά πάνω σε χαρτί γράψαμε με μελάνι και καλάμι τα αρχικά μας με ιερογλυφικά γράμματα, έπειτα με φτερό χήνας γράψαμε το όνομά μας και τέλος με πένα γράψαμε όποια λέξη θέλαμε.  Ύστερα μας μοίρασε κέρινες πλάκες για να δούμε πώς έγραφαν και έσβηναν τα παλιά χρόνια οι μαθητές.

    Λίγο πριν φύγουμε, πήγαμε σε έναν άλλο χώρο της Βιβλιοθήκης, γράψαμε κάτι στον υπολογιστή και το εκτυπώσαμε στο σύστημα BRAILLE που είναι για τους τυφλούς.

    Το πρόγραμμα μάς φάνηκε ενδιαφέρον, περάσαμε όμορφα, δε βαρεθήκαμε και ίσως όταν μεγαλώσουμε και καταλαβαίνουμε περισσότερα να ξαναπάμε.

      Ακολουθεί μια μικρή παρουσίαση με φωτογραφικό υλικό από την επίσκεψη.

Έκλειψη ηλίου

    Ένα ιδιαίτερο φαινόμενο έκανε τους ανθρώπους να στρέψουν σήμερα το βλέμμα στον ουρανό. Έγινε μια ολική έκλειψη ηλίου που στη χώρα μας έγινε ορατή ως μερική.  
 Έκλειψη ηλίου ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο η Σελήνη παρεμβάλλεται ανάμεσα στον Ήλιο και τη Γη, με αποτέλεσμα ορισμένες περιοχές της Γης να δέχονται λιγότερο φως από ό,τι συνήθως. Μπορεί να είναι μερική ή ολική.
       Η έκλειψη στην Αθήνα ξεκίνησε στις 10.40 και έφθασε στη μέγιστη φάση της στις 11.45. Ολοκληρώθηκε  στις 12.50. Στην Ελλάδα,  καλύφθηκε μέχρι και το 40% περίπου του ηλιακού δίσκου. Στην Αθήνα καλύφθηκε το 31,4%, στη Φλώρινα το 40,7%, ενώ στο Ηράκλειο της Κρήτης το 23,6%.
     Το Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών εξέπεμψε ζωντανά από τις εγκαταστάσεις του στην Πεντέλη τη μερική έκλειψη ηλίου. Υπήρχε βίντεο της εικόνας του ηλίου από ειδικό τηλεσκόπιο, που τον παρατηρούσε μέσα από ένα ειδικό φίλτρο.
      Μέχρι το 2020 θα συμβούν δέκα συνολικά εκλείψεις Ηλίου, είτε ολικές, είτε μερικές, αλλά ορατή στην Ελλάδας, θα είναι μόνο εκείνη στις 21 Ιουνίου 2020. Υπομονή μέχρι τότε.

Κάπως έτσι φαντάστηκε ο Γιώργος την έκλειψη ηλίου

Η έκλειψη ηλίου, όπως τη φαντάστηκε η Μαριάνθη.

Εθνική εορτή - 25η Μαρτίου

    Οι Έλληνες πολλές φορές πολέμησαν με τον εχθρό για να είναι η χώρα μας ελεύθερη.
   Την  Τετάρτη 25 Μαρτίου  θα τιμήσουμε τους ήρωες που αγωνίστηκαν στην Επανάσταση του 1821 για να απελευθερωθεί η Ελλάδα από τους Τούρκους.
   Ακολουθεί ένα μικρό αφιέρωμα που ετοίμασαν μαθητές Λυκείου για αυτήν την ημέρα.

Προϊστορία

   Η μυθολογία τελείωσε και αρχίσαμε να μελετάμε την Προϊστορία (Εποχή του Λίθου και Εποχή του Χαλκού).   
   Από τη σειρά "Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος" μπορούμε να παρακολουθήσουμε το παρακάτω βιντεάκι για το πώς δημιουργήθηκε η ζωή (σύμφωνα με τους επιστήμονες).

Το σταυρόλεξο του Οδυσσέα

    Προσπαθήστε να λύσετε το σταυρόλεξο που έφτιαξαν η Βασιλική, ο Γιάννης, ο Μάριος Τ., η Στέλλα και η Χριστίνα.

Το σταυρόλεξο του Οδυσσέα (2)

ΣΤΑΥΡΟΛΕΞΟ

Συμπληρώστε το σταυρόλεξο και πατήστε ΕΛΕΓΧΟΣ. Αν δυσκολεύεστε, πατήστε ΒΟΗΘΕΙΑ.

1						2
3		4						5

ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ 3. Έτσι λεγόταν η μητέρα του Οδυσσέα.

ΚΑΘΕΤΑ 1. Έτσι λεγόταν ο χοιροβοσκός του Οδυσσέα. 2. Έτσι λεγόταν η γυναίκα του Οδυσσέα. 4. Ο γιοε του Οδυσσέα. 5. Έτσι λεγόταν ο σκύλος του Οδυσσέα.