Χρόνια Πολλά

   Καλά Χριστούγεννα σε όλους! Να δώσουμε όμως ιδιαίτερα τις ευχές μας στη Χριστίνα μας που σήμερα γιορτάζει. 
    Χρόνια πολλά, Χριστινούλα! 

Ευχές

Τα Χριστούγεννα ακούμε παντού ευχές. Εσείς τι θα ευχόσασταν την άγια νύχτα των Χριστουγέννων;

Βάια : Η ευχή που θα έκανα είναι να έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου χρήματα, φαγητό, νερό, ρούχα και σπίτι.

Βασιλική: Θα ευχόμουν να έχει όλος ο κόσμος  υγεία, ευτυχία, αγάπη και ποτέ να μην υπάρχουν στη γη πόλεμοι και δυστυχία.

Δήμητρα: Εγώ θα ευχόμουν να έχουν όλα τα παιδιά του κόσμου

υγεία, σπίτι και ειρήνη.

Έφη: Θα ήθελα να υπάρχει στον κόσμο χαρά, υγεία και αγάπη.

Αμαλία: Θα ευχόμουν όλα τα παιδιά του κόσμου να ήταν ευτυχισμένα και  τα φτωχά παιδάκια να αποκτήσουν ό,τι επιθυμούν: τρόφιμα, σπίτι, οικογένεια, παιχνίδια...

Κατερίνα: Η ευχή που θα κάνω είναι να υπάρχει ειρήνη, αγάπη και αλληλεγγύη στους ανθρώπους. Να μπορούν όλα τα παιδιά να έχουν στέγη, τροφή και μόρφωση.

Θεοδώρα: Θα ευχόμουν όλος ο κόσμος να είναι υγιής, χαρούμενος και αγαπημένος. Το λαμπερό αστέρι της Βηθλεέμ να φωτίζει τις καρδιές μας και να μπορούμε να ζούμε τη μαγεία των Χριστουγέννων μα αγάπη! Όλος ο κόσμος να είναι ευτυχισμένος.

Γεωργία: Η ευχή που θα έκανα, θα ήταν να έχει υγεία και αγάπη η οικογένειά μου και όλος ο κόσμος.

Γιώργος: Τη νύχτα των Χριστουγέννων θα ευχόμουν να είναι όλοι καλά και υγιείς. 

Μιχάλης: Θα ευχόμουν να έχουν όλα τα παιδιά υγεία.

Λουκία: Θα ευχόμουν ο Χριστός να μη σταυρωθεί ποτέ και να φροντίζει τα  παιδιά που έχουν προβλήματα υγείας και τον χρειάζονται.



           "Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το 2016!"

Καλά Χριστούγεννα

    Παραμονή Χριστουγέννων! Χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε, έφτασαν τα Χριστούγεννα! Σας στέλνουμε τις ευχές μας για έναν ευτυχισμένο καινούριο χρόνο και μοιραζόμαστε μαζί σας τις χριστουγεννιάτικες κατασκευές μας. 
   Και του χρόνου να  'μαστε καλά!

Έθιμα Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς και Φώτων

    Στην παράδοσή μας έχουμε πολλά έθιμα. Αρκετά από αυτά αναφέρονται στις άγιες μέρες που πλησιάζουν. Άλλα τα γνωρίζουμε καλά και άλλα ίσως δεν τα έχουμε ακούσει ποτέ.  Σας παρουσιάζουμε μερικά από αυτά.

Καλάντισμα : Το έθιμο αυτό έχει τις ρίζες του στα βυζαντινά χρόνια. Τα παιδιά κρατούσαν στο ένα χέρι το κάλαντο και στο άλλο το φανάρι. Πήγαιναν στα σπίτια και από τις καπνοδόχους ή τους φεγγίτες κατέβαζαν το κάλαντο πάνω στο οποίο είχαν μπηγμένο ένα μήλο. Στο μήλο πάνω οι νοικοκυραίοι κάρφωναν ένα νόμισμα. Τα παιδιά το τραβούσαν πάνω και έδιναν τις απαραίτητες ευχές.  (Βάια)

Το τάισμα της βρύσης ή το αμίλητο νερό: Τα ξημερώματα των

Χριστουγέννων νεαρές κοπέλες πηγαίνουν με άδειες στάμνες στις βρύσες του χωριού και τις γεμίζουν με τρεχούμενο νερό. Το περίεργο είναι πως καλοπιάνουν τη βρύση, ταΐζοντάς την. Έχουν μαζί τους βούτυρο, μέλι, στάρι και τυρί και παρακαλούν τη βρύση να τους φέρει τόσα αγαθά όσο το νερό που τρέχει. Οι γυναίκες πρέπει να παραμείνουν αμίλητες μέχρι να επιστρέψουν στο σπίτι τους και να ραντίσουν με το νερό όλες της γωνιές του σπιτιού.  Όποια φτάσει πρώτη στο σπίτι της, θεωρείται η πιο τυχερή. (Θεοδώρα)

Το "ψωμί του Χριστού" : Είναι το ψωμί που φτιάχνουν την παραμονή των Χριστουγέννων με αλεύρι, μέλι, ροδόνερο, κανέλα, γαρίφαλο και σουσάμι. Το πλάθουν σε κουλούρα και το στολίζουν με σταυρό και στολίδια από τη ζύμη. Το κόβουν στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι. (Κατερίνα)

Ο αγιασμός των υδάτων:  Την ημέρα των Φώτων, αφού πάμε στην εκκλησία και πάρουμε τον μεγάλο αγιασμό, ο ιερέας της εκκλησίας με κάμποσους νέους και νέες πηγαίνουν στην πιο κοντινή θάλασσα ή λίμνη. Εκεί ο ιερέας πετάει τον σταυρό στο νερό και τα παιδιά βουτούν για να τον πιάσουν. Όποιος τον πιάσει, θεωρείται πως είναι ευλογημένος για ολόκληρο τον χρόνο. (Μαριάνθη)


Νιο φως: Την παραμονή των Φώτων, τα παιδιά μαζί με τα κάλαντα που έλεγαν, κράταγαν και ένα λυχνάρι- σαν τα σημερινά φαναράκια. Πήγαιναν από πόρτα σε πόρτα και μοίραζαν  το "Νιο φως", δηλαδή το νέος φως που έπαιρναν από την εκκλησία. (Ζέτα)

Οι καλικάντζαροι: Ο λαός πιστεύει ότι οι καλικάντζαροι είναι κακά και ανόητα πλάσματα που έχουν την κατοικία τους βαθιά μέσα στη γη. Όλο τον χρόνο προσπαθούν  να ροκανίσουν τους στύλους που κρατούν τον κόσμο. Όταν όμως φτάνουν οι άγιες μέρες των Χριστουγέννων παρατάνε το ροκάνισμα και ανεβαίνουν στον πάνω κόσμο. Εκεί αρχίζουν τις σκανδαλιές και τα πειράγματα. Οι ζημιές και τα ανακατώματά τους κρατάνε μέχρι τα Φώτα. Τότε βγαίνει ο παπάς με την αγιαστούρα του, αγιάζει τα σπίτια και οι καλικάντζαροι τρέχουν κατατρομαγμένοι να κρυφτούν στα βάθη της γης. Εκεί, ξαναρχίζουν το ροκάνισμα! (Βασιλική) 

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας (480 π.Χ.)

Παζάρι αγάπης

    Την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου οργανώσαμε μαζί με τους μαθητές της Ε΄   τάξης ένα παζάρι για φιλανθρωπικό σκοπό. Στο παζάρι πουλήσαμε κυρίως χριστουγεννιάτικες  δημιουργίες μας, αλλά και δημιουργίες που μας πρόσφεραν με αγάπη συγγενικά μας πρόσωπα. Τώρα εκκρεμεί η απόφαση για το πού θα στείλουμε τα χρήματα που συγκεντρώσαμε. Μόλις αποφασίσουμε οριστικά, θα σας ενημερώσουμε. Προς το παρόν, θαυμάστε τις κατασκευές μας.

Η μάχη στις Θερμοπύλες (480 π.Χ.)

   Δέκα χρόνια μετά τη μάχη στον Μαραθώνα οι Πέρσες επιστρέφουν, με βασιλιά αυτήν τη φορά τον Ξέρξη. Ο στρατός τους ήταν πολύ μεγαλύτερος και έφτασε μέχρι τις Θερμοπύλες. Εκεί τους αντιμετώπισαν οι Έλληνες με αρχηγό τον Λεωνίδα.

Χρόνια πολλά

    Εχτές η εκκλησία μας τίμησε τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνα. Σήμερα, ανάμεσα στα ονόματα που γιορτάζουν, συναντάμε τον Ορέστη και τη Λουκία. Χρόνια πολλά λοιπόν στον Σπυρίδωνα-Ορέστη μας και στη Λουκία μας. 

Βιβλιοπαρουσιάσεις

Αμαλία

Νέες προτάσεις

Στέλλα

Βασιλική

Μαριάνθη

Άννα-Μαρία

Χρόνια Πολλά

    Σήμερα η εκκλησία μας αφιερώνει την ημέρα στην  Αγία Άννα, τη μητέρα της Παναγίας. Να δώσουμε τα χρόνια μας πολλά στην Άννα-Μαρία μας.

Περσικοί πόλεμοι: Η μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ)

   Οι Πέρσες με βασιλιά τον Δαρείο κάνουν εκστρατεία εναντίον των Ελλήνων. Το 490 π.Χ. οι Πέρσες καταστρέφουν την Ερέτρια και αγκυροβολούν στον Μαραθώνα. Εκεί αποφασίζουν να τους αντιμετωπίσουν οι Αθηναίοι και οι Πλαταιείς, με αρχηγό τον Μιλτιάδη.

Στάση βροχοσταλίδων (συνέχεια)

    Ο Μερκούριος  Αυτζής, στο βιβλίο Ουρανοκαμώματα, βάζει τις βροχοσταλίδες να κάνουν στάση και να μη βρέχουν, γιατί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για το περιβάλλον. Καθένας από εμάς φαντάστηκε τη συνέχεια της ιστορίας και την έγραψε στο τετράδιο γραπτής έκφρασης. Η τάξη αποφάσισε να βάλουμε στο ιστολόγιο την ιστορία της Βασιλικής και του Θανάση.

       Οι βροχοσταλίδες έκαναν στάση για να αναγκάσουν τους ανθρώπους να διορθώσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν στο περιβάλλον. Το κακό πήρε μεγάλες διαστάσεις και τότε τα παιδιά αποφάσισαν να δράσουν. 
    Όταν νύχτωσε τα παιδιά σκέφτηκαν να ρωτήσουν τους φίλους τους, τα αστέρια. Με ένα πολύχρωμο αερόστατο πέταξαν ψηλά στον ουρανό. Βρήκαν τότε ένα κατακίτρινο, λαμπερό και φωτεινό αστέρι και το ρώτησαν γιατί οι βροχοσταλίδες δεν κατέβαιναν για να δροσίσουν τη Γη. Το αστέρι απάντησε στα παιδιά να πάνε να ρωτήσουν τις ίδιες τις βροχοσταλίδες που ζούσαν στη Συννεφοπολιτεία. Μπαίνοντας στη Συννεφοπολιτεία, είδαν όλες τις βροχοσταλίδες στενοχωρημένες και καθισμένες σε καναπέδες και καρέκλες να μαθαίνουν τα νέα της ημέρας. Τα παιδιά ρώτησαν τη μεγαλύτερη βροχοσταλίδα γιατί δεν έπεφταν στη Γη και εκείνη τους απάντησε πως αν δε διόρθωναν οι άνθρωποι τα προβλήματα που δημιούργησαν στο περιβάλλον, δε θα ξανακατέβαιναν ποτέ ξανά!
    Τα παιδιά έτρεξαν να το πουν αυτό στους ανθρώπους και τελικά όλοι οι άνθρωποι συμφώνησαν και οι βροχοσταλίδες δεν ξανάκαναν στάση. Από τότε όλοι ήταν ευτυχισμένοι και οι άνθρωποι πρόσεχαν το περιβάλλον. 

Η συνέχεια της Βασιλικής.

   Οι βροχοσταλίδες έκαναν στάση για να αναγκάσουν τους ανθρώπους να διορθώσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν στο περιβάλλον. Το κακό πήρε μεγάλες διαστάσεις και τότε τα παιδιά αποφάσισαν να δράσουν. 
    Τα παιδιά ρώτησαν τα αστέρια, τα σύννεφα και τα ζώα, αλλά κανείς δεν απαντούσε.  Μόνο ένα μικρό πουλάκι τα λυπήθηκε και τους είπες πως οι βροχοσταλίδες κάνουν στάση γιατί βαρέθηκαν να διορθώνουν τα λάθη των ανθρώπων. 
    Τα παιδιά είπαν τα λόγια του μικρού πουλιού σε όλα τα παιδιά του κόσμου. Αυτά τα είπαν στους γονείς τους και άλλοι γονείς τα πίστεψαν και άλλοι νόμιζαν πως ήταν η φαντασία τους. Οι γονείς που δεν τα πίστεψαν, συνέχισαν να καταστρέφουν το περιβάλλον, όμως γρήγορα πείστηκαν και εκείνοι από τους άλλους γονείς.
    Στο τέλος όλοι οι άνθρωποι του κόσμου σταμάτησαν να μολύνουν το περιβάλλον. Έτσι οι βροχοσταλίδες σταμάτησαν τη στάση και έβρεξε ξανά.

Η συνέχεια του Θανάση.

      Οι βροχοσταλίδες έκαναν στάση για να αναγκάσουν τους ανθρώπους να διορθώσουν τα προβλήματα που δημιούργησαν στο περιβάλλον. Το κακό πήρε μεγάλες διαστάσεις και τότε τα παιδιά αποφάσισαν να δράσουν. 

    Τα παιδιά θα κάνανε ό,τι μπορούσαν για να σώσουν το περιβάλλον, αλλά δεν ξέρανε τι. Μαζί τους είχαν ένα μπουκάλι νερό, αλλά είχε απομείνει μόνο μία σταγόνα. 

   

 Κάποια στιγμή ένα από τα παιδιά σκόνταψε. Όταν γυρίσανε να δούνε πού είχε σκοντάψει ο φίλος τους, είδανε ένα πουλί. Το πουλάκι αν δεν έπινε εγκαίρως τουλάχιστον μία σταγόνα νερό, θα έμενε ξερό. Τα παιδιά το λυπήθηκαν και του έδωσαν το νερό τους. Εκείνο άρχισε να πετάει και τους είπε να πάνε στον ουρανό να ρωτήσουν τα αστέρια. Μάλιστα με ένα "τσαφ" τους έδωσε ένα αερόστατο και τους συμβούλεψε να ρωτήσουν τη Μικρή Άρκτο που είναι μαρτυριάρα.

   Τα παιδιά ανεβήκανε στο αερόστατο. Καθώς προχωρούσαν, από

μία βλάβη το αερόστατο έμεινε ακίνητο. Η ώρα περνούσε γρήγορα και τα παιδιά δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ξαφνικά είδαν κάτι να πλησιάζει και κατάλαβαν ότι ήταν ένα πανικόβλητο περιστέρι. Το περιστέρι έπεσε πάνω στη μηχανή και η μηχανή συνήλθε. Τα παιδιά συνέχισαν το ταξίδι τους και βρήκαν ένα αστέρι. Το ρωτήσανε γιατί οι βροχοσταλίδες έκαναν στάση και του είπαν να στείλει μήνυμα μέσω ηλιαχτίδας. 

   Τα παιδιά κατέβηκαν στη γη και ανακάλυψαν πως η δεξαμενή νερού είχε αδειάσει. Παρατήρησαν ότι στο πάρκο μπροστά από το σπίτι τους εμφανίστηκε μια παράξενη δέσμη φωτός που όλο και πλησίαζε μέχρι που έπεσε στη γη και από εκεί φύτρωσε ένα

λουλούδι. Τους φάνηκε πολύ παράξενο. Το λουλούδι άνθισε και από μέσα βγήκε ένα γράμμα που έγραφε μόνο δύο λέξεις: "περιβάλλον SOS". Τα παιδιά έβρισαν κυριολεκτικά τον εαυτό τους, επειδή δεν είχαν καταλάβει από την αρχή ότι αυτό ήταν το πρόβλημα.  Πήγαν να το πουν σε όσους γνώριζαν και τους είπανε να το πούνε και σε άλλους.

   Αυτό συνεχίστηκε πολύ καιρό μέχρι που στη Γη μιλούσανε μόνο για αυτό το θέμα. Όλοι κάνανε ό,τι μπορούσανε για να σώσουν το περιβάλλον. Τα καράβια σταμάτησαν τις πολλές διαδρομές, τα αμάξια άρχισαν να κινούνται με ρεύμα και ηλιακή ενέργεια και στις κατασκηνώσεις απαγορευόταν να ανάβουνε φωτιά χωρίς άδεια.

    Οι βροχοσταλίδες εκτίμησαν αυτήν την προσπάθεια και μια μέρα άρχισε ξαφνικά να βρέχει.

Η συνέχεια του Γιάννη

Έκτακτα μέτρα για το νέφος στη Λιλιπούπολη