Ημερολόγιον από τον πόλεμον του 1940

   Στην τάξη διαβάσαμε μια σελίδα από το ημερολόγιο ενός στρατιώτη του 1940. Ακολουθώντας "τις σημειώσεις του",  προσπαθήσαμε να γράψουμε την επόμενη σελίδα από το ημερολόγιό του. Το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.

   13 Δεκεμβρίου 1940- Παρασκευή
   Το πρωί συνεχίσαμε την ανάβαση. Καταφέραμε να φτάσουμε

στην κορυφή του βουνού, στα 1.840 μ. Πολεμούσαμε στο χιόνι 3 ώρες, νηστικοί και παγωμένοι. Υπήρχαν τραυματισμένοι.
   Το απόγευμα πήραμε τον δρόμο για την επιστροφή στο χωριό. Ταλαιπωρηθήκαμε πολύ για να φτάσουμε. Μόλις είδαμε τον γιατρό χαρήκαμε πολύ γιατί έκανε ενέσεις στους τραυματισμένους για να συνέλθουν.
   Τη νύχτα την περάσαμε σε ένα δωμάτιο 40 άτομα. Τουλάχιστον ζεσταθήκαμε κάπως.
                                                                                    Έφη

13 Δεκεμβρίου 1940- Παρασκευή

 Ξυπνήσαμε πρωί πρωί και έπρεπε να ξεκινήσουμε πάλι την  ανάβαση στο βουνό. Σήμερα έπρεπε να φτάσουμε επιτέλους στην κορυφή, στα 1.840 μ.  Είχαμε πολλές δυσκολίες, αλλά τις ξεπεράσαμε. Το πιο δύσκολο ήταν το χιόνι. Ανεβαίναμε κάτω από τις χιονονιφάδες που μας εκάλυπταν.
   Μετά από πολλές ώρες επιστρέψαμε στο χωριό. Εκεί ο γιατρός έκανε σε όλους μας από μια ένεση για την αποφυγή μόλυνσης.
   Την νύχτα είμασταν τυχεροί που βρήκαμε καταφύγιο κι ας είμασταν 40 άτομα σε ένα δωμάτιο.
   Άλλη μια νύχτα έφτασε. Ας έχουμε καλό κουράγιο για την αυριανή μέρα.
                                                                                Βασιλική

   Ξεκινήσαμε πρωί πρωί για μια κορυφή περπατώντας. Ήταν

δύσκολες οι αναβάσεις και μόλις ανεβήκαμε στην κορυφή που ήταν 1.840 μ. άρχισε να πέφτει πυκνό χιόνι. Ο διοικητής μάς φώναξε γιατί σε δύο ώρες θα είχαμε πόλεμο. Φάγαμε όλα τα τρόφιμα που είχαμε μαζί μας για να πάρουμε δύναμη. Στον πόλεμο μερικοί από εμάς τραυματίστηκαν και μερικοί σκοτώθηκαν.
   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό. Ο γιατρός έκανε ένεση στους τραυματισμένους για να γίνουν καλά. Εμείς θέλαμε να φάμε κάτι, αλλά δεν υπήρχε τίποτα. Τα είχαμε φάει όλα πριν τη μάχη. 
   Τη νύχτα κοιμηθήκαμε 40 άτομα σε ένα δωμάτιο, "ο ένας πάνω στον άλλον"! Πιστεύω να μη γίνει ποτέ ξανά αυτό το πράγμα, γιατί δε μου αρέσει καθόλου.
                                                                             Άννα-Μαρία

   

Το επόμενο πρωί συνεχίσαμε την ανάβαση στο βουνό. Έπειτα από τρεις  ώρες  κουραστικής πορείας μέσα στο πυκνό χιόνι, φτάσαμε στην κορυφή, που ήταν στα 1.480 μέτρα. Η αποστολή είχε ολοκληρωθεί.
   Το απόγευμα μπήκε στο χωριό ένας ελεύθερος σκοπευτής και τραυμάτισε τον λοχία μας. Μια ένεση του γιατρού τον έκανε να ξεχάσει τους φριχτούς πόνους που είχε.
   Είχε περάσει πολύ ώρα και είχε νυχτώσει. Σε ένα παλιό σπίτι του χωριού προσπαθήσαμε να ζεσταθούμε και να ξεκουραστούμε ύστερα από μια κουραστική μάχη. Ο αέρας ήταν τόσο δυνατός που δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Όταν ξημερώσει θα πρέπει πάλι να συνεχίσουμε την αντεπίθεση. 
                                                                                     Μιχαήλ

   Ξεκινήσαμε πρωί πρωί για μια ακόμα δύσκολη ανάβαση στο

βουνό. Όταν φτάσαμε στην κορυφή του βουνού που ήταν 1.840 μ. και είχε γεμίσει χιόνι, είδαμε δύο Ιταλούς στρατιώτες που πυροβολούσαν μερικούς από τους συμμάχους μας.
   Το απόγευμα επιστρέψαμε στο χωριό. Ξεκουραστήκαμε και πήγαμε στο νοσοκομείο για να θεραπευτούν οι άρρωστοι και οι χτυπημένοι σύμμαχοί μας. Όταν φτάσαμε εκεί, οι γιατροί τους έκαναν ενέσεις. Ευτυχώς δεν ήταν πολύ σοβαρό.
   Τη νύχτα περιπλανιόμασταν μέχρι που βρήκαμε ένα σπίτι. Οι κάτοικοι μάς φιλοξένησαν  στο σπίτι τους και ας μας έβαλαν και τα 40 άτομα σε ένα δωμάτιο για να κοιμηθούμε.
   Έτσι πέρασε και αυτή η μέρα.
                                                                                       Ζέτα