Από πέρυσι, η πρώτη Δευτέρα του Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στον αθλητισμό. Το περσινό θέμα ήταν η διαφορετικότητα και ο ρατσισμός ενώ το φετινό είναι τα ολυμπιακά ιδεώδη μέσα από τα ολυμπιακά και παραολυμπιακά αθλήματα.
Αφού είδαμε στην τάξη ένα βιντεάκι σχετικό με τους αρχαίους
Ολυμπιακούς αγώνες και την αναβίωσή τους το 1896, συζητήσαμε για το τι είναι τα ιδεώδη και ποια είναι τα ιδεώδη των Ολυμπιακών αγώνων. Άραγε έχουμε αναρωτηθεί εμείς οι μεγάλοι αν εξακολουθούν να ισχύουν αυτά τα ιδεώδη;
ΕΙΡΗΝΗ, ΑΔΕΛΦΙΚΟΤΗΤΑ, ΕΥ ΑΓΩΝΙΖΕΣΘΑΙ
Ή μήπως έχουν θυσιαστεί στον βωμό του κέρδους και του πρωταθλητισμού; Ένα δεκατετράχρονο αγόρι από τα Γιαννιτσά έγραψε στην έκθεσή του: «Για μένα οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σημαίνουν ούτε αναβολικά, ούτε πρωταθλητισμό, ούτε οικονομικά συμφέροντα, οικονομική κρίση, αντιζηλίες και μίση. Σημαίνουν χαρά για τη συμμετοχή, "ευ αγωνίζεσθαι", φιλί, ειρήνη και σε αυτό το πνεύμα, εύχομαι να σταθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.»
Στη συνέχεια βγήκαμε στην αυλή του σχολείου, μαζί με τους μαθητές της Γ΄ τάξης, χωριστήκαμε σε ομάδες και συναγωνιστήκαμε. Χαρήκαμε το παιχνίδι, μα πάνω από όλα,χαρήκαμε το γεγονός πως για πρώτη ίσως φορά δε στενοχωρηθήκαμε αν χάσαμε. Σημασία είχε η συμμετοχή. Έπαθλό μας ήταν ένα κλαδάκι ελιάς, όπως στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν το στεφάνι από κλαδί ελιάς.
τελειο
ΑπάντησηΔιαγραφή