Αντλώντας έμπνευση από ένα απόσπασμα του βιβλίου "Η Κατερίνα και ο Αόρατος στο σκοτάδι" (Μάρω Λοΐζου) που διαβάσαμε στο Ανθολόγιο, φανταστήκαμε πως είμαστε ο Αόρατος και γράψαμε την ιστορία από τη δική του πλευρά.
Ακολουθούν οι ιστορίες της Βασιλικής και της Λουκίας.
Ένα βράδυ ο Αόρατος γυρνώντας από σπίτι σε σπίτι άκουσε ένα κορίτσι να κλαίει. Το σήκωσε και το ρώτησε πώς το έλεγαν. Το κορίτσι του είπε πώς το έλεγαν Κατερίνα και τον ευχαρίστησε. Ο Αόρατος είπε και αυτός το όνομά του στην Κατερίνα.
Τότε ο Αόρατος της είπε να του δώσει το χέρι της και η Κατερίνα το έκανε. Ο Αόρατος την πήρε και την πήγε ψηλά, πολύ ψηλά στο διάστημα. Ο Αόρατος και η Κατερίνα γελούσαν μέσα στον μπλε και κίτρινο λαμπερό ουρανό.
Η Κατερίνα άκουσε έναν θόρυβο και άνοιξε τρομαγμένη τα μάτια της. Το δωμάτιό της ήταν γεμάτο με το φως του ήλιου. Η μητέρα της της έλεγε ότι έβλεπε ένα όνειρο. Μα πού να 'ξερε τι είχε συμβεί.
Από τότε ο Αόρατος επισκέπτεται την Κατερίνα κάθε βράδυ και κάθε βράδυ κάνει όλο και πιο συναρπαστικά τα όνειρα της...
(Βασιλική)
.jpg)
Καθώς τριγυρνούσα στα σπίτια, άκουσα να κλαίει κάποιος. Πήγα και είδα ένα κοριτσάκι. Αυτό το κοριτσάκι το λέγανε Κατερίνα.
Την καθησύχασα και της έπιασα το χέρι και φύγαμε για τον γαλαξία. Όταν τριγυρνούσαμε στους πλανήτες, είδαμε αστροναύτες, διαστημόπλοια και πολλά άλλα.
Με την Κατερίνα πέρασα φανταστικά, δε φανταζόμουν καλύτερη μέρα από αυτή. Η Κατερίνα ήταν λίγο τρομαγμένη γιατί δεν έβλεπε κανέναν να της κρατάει το χέρι και πού να δει με τόσο σκοτάδι.
Η Κατερίνα καθώς πετάγαμε αποκοιμήθηκε και δεν την πήρα χαμπάρι. Με όλο της το βάρος έπεσε από τα χέρια μου. Ευτυχώς που την έπιασα.
Την πήγα στο κρεβάτι της και λίγο πιο μετά ήρθε η μητέρα της και προσπάθησε να την ξυπνήσει. Η Κατερίνα ακόμα κοιμόταν.
Από τότε πηγαίνω κάθε βράδυ στο σπίτι της για να της μάθω ό,τι θέλει.
(Λουκία)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Μας ενδιαφέρει η γνώμη σας.